Respect!

Respect
Dat moet je verdienen! Je krijgt het niet zomaar ...

Wel, ik kan u verzekeren: Eikebah heeft het verdiend! Met een blog van meer dan 550000 bezoekers, zomaar beslissen om de blog af te sluiten, omdat ze zich er niet goed meer bij voelde. Omdat ze het beu was te schrijven omdat anderen het verwachtten. DAT, dames en heren, DAT verdient respect! Misschien komt ze ooit terug op eikebah.wordpress.com. Let's hope, want de neurotische en chaotische schrijfsels waren me op het lijf geschreven.

Oh ja, respect is ook datgene, wat nooit aan mij besteed zal zijn. Gebrek aan ballen en guts, een overvloed aan twijfels en zelfmedelijden zorgen ervoor dat ik verdwijn in het niets op deze aardkloot.

Ik zou nu kunnen beginnen over "nieuwe doelen" voor 2008, "verandering", "vanaf nu wordt het anders", ... Maar dat doe ik al 32jaar ... en er is nog geen nanocel aan me verbeterd ... Geen erg, ik onderga, ik panikeer niet meer ... Ik ben me bewust dat ik binnen enkele jaren (hopelijk) in de helft van mijn modale leven ben, en dat die 2de helft al niet veel beter zal worden. So what? I couldn't care less ... Zelfkennis, het begin van mijn remedie?