En mijn volgende plan is:

Ik wil muziek maken
Ik wil sporten
Ik wil een eigen zaak beginnen
Ik wil studeren
Ik wil veel, heel veel
Ik wil sympathiek zijn
Ik wil assertief zijn
Ik wil alles goed kunnen, of tenminste een beetje
Ik wil rust
Ik wil ontspanning
Ik wil onthaasting
Ik wil boeken lezen
Ik wil schilderen en tekenen

Maar ik kan het niet
Maar ik wil het niet
Maar ik vind altijd wel een ronduit achterlijk excuus om mijn dromen te verguizen

Ik wil mijn dromen niet blokkeren
Ik wil niet zo lui en naief en initiatiefloos zijn
Ik wil niet van deze klotebol verdwijnen zonder tenminste een gooi te hebben gedaan naar mijn aspiraties

Twijfel, onzekerheid, verlammende angst
Hoe geraak ik hieruit?

En toen

Ogen verzonken in het ijle
Hoofd op springen, explosie aan gedachten
Hartslag sneller dan het licht
Onrust gierend door de aderen
Krampachtig verzet
Twijfel, gevoed door angst en zorgen
Zonder reden,
Uit het niets,
Gewoon

Wat moet ik nu?

Kurt for Gold!

Tot zover de theorie

Mijn kwak-avontuur is dus lichtjes anders gelopen ... Hoezeer ik ook mijn best deed, ik kreeg gewoon geen bal geraakt ...

Gevolg: 3-2 verlies ...

Met die optie had ik natuurlijk geen rekening gehouden ... the story of my life. "What if"'s niet genoeg uitgevlooid ...

Maar niet getreurd, heb er tenminste een goed gevoel aan overgehouden.

En een zere rug ...

En stijve billen ...

En een waggelende eendenpas de afgelopen dagen ...

Ik ga ECHT terug meer aan sport doen. Ik beloof het ... misschien ... als ik tijd heb (lees: maak) ...

En dan te weten dat ik in mijn dromen altijd een topathleet ben ...

Kwakken

Major dilemma!!

Heb toegezegd om met mijn baas vanavond te gaan squashen. Very bad idee!

Ah jaa, kan alleen maar verliezen:
Als ik verlies, dan ben ik een slechte squasher, een wussy, een nerd, een loser ...
Als ik win, ben ik te competitiegericht, kan ik me niet ontspannen, ... en trap ik op zijn – overigens redelijk kleine – tenen.

Wee oh wee, help mij uit de nood!

Winnen, verliezen, winnen, verliezen ... it’s tearing me apart!

Misschien moet ik een forfait forceren (... van een alliteratie gesproken)! Neen! Niet van mezelf, ik kan best wel tegen een stootje. Maar hij daarentegen ... ai, hij ook ... Daarom juist: FORCEREN!!

Ik denk bijvoorbeeld aan een slecht gericht balletje recht tussen zijn ogen (neen, niet erin, zo sadistisch ben nu ook weer niet), of een uit-mijn-handen-glijdende squash racket ... Maar dan moet er weer een ambu komen enzo, neen, dat is echt te veel gedoe. Misschien moet ik hem gewoon tegen de betonnen muur kwakken, waarbij ik hem – een kop kleiner zijnde dan ik – letterlijk doorheen een pletwals haal ... en het dan steken op “mijn lompe, niet mobiele lijf waarover ik overigens geen controle heb”.

Ja, dat wordt het ... Briljant! Ik ben een genie!

*zucht*

Tenzij ik vanavond met migraine in bed lig door al mijn gepieker over niets minder dan een stom en nutteloos squashspelletje ...

Vlek

Hoe is het mogelijk? Dit kan toch niet waar zijn! Hoe klunzig kan een mens eigenlijk wel niet zijn?

In mijn poging om mijn leven te verbeteren, en dus het zwarte goud zoveel mogelijk te vervangen door - godbeterd - thee, overkwam me vanmorgen een "drama".

Bij het uitwringen van mijn theezakje, want een of andere producent heeft nog geen automatisch-uitwring-zakje uitgevonden [... misschien moet ik DAAR eens over nadenken ... - neen, teveel nadenken loopt nooit goed af ...], viel er dus een megadruppel pardoes bovenop mijn agenda! Als in slow-motion zag ik hem dwarrelen naar beneden toe, om dan uiteen te spatten op vrijdag 2 maart. En hoewel mijn agenda over het algemeen zo leeg is als een auto zonder benzine, stond er natuurlijk vandaag een dubbele afspraak in!! Stond ... want nu is 2 maart een oase van inkt en geel-groene smurrie. Ja zie je, het was dus groene thee, van Lipton. Ah jaa, bestaat er andere misschien? Ik wil nog niet beginnen over de theesoorten, of ik ben morgen nog bezig.

Maar soit, mijn agenda dus. Een heel simpel, dun modelletje - omdat ik hem dit jaar zelf moest betalen, en geen zin had om een fortuin neer te dokken voor een vulling van mijn organizer. Maar altijd van BREPOLS (www.brepols.be). Zo elegant, zo stijlvol ... die luxe permitteer ik me toch, al kostte het mini-exemplaar dat ik nu heb toch al gauw ... 2 EUR ...

Een joekel van een vlek dus! Paniekaanvallen, hyperventilatie, stress ... hoe moet ik nu weten welke afspraken ik had!!! De schizofrene "ik" ruimde snel plaats voor Mister Brains Himself! Omdat mijn agenda bijna maagdelijk wit is, weet ik heus wel welke afspraken ik dan wel heb, zomaar, uit het hoofd, heel mijn agenda ... Ja, ik ben ernstig kandidaat om deel te nemen aan "Wedden Dat".

De aandachtige lezer vraagt zich nu af: Waarom dan een agenda, als je zelf een wandelend exemplaar bent?

Als ik dat eens zou weten ... Goeie ideeen, suggesties, oplossingen, rookpluim ze gewoond door! Ondergetekende zal u eeuwig dankbaar zijn ...