Tot zover de theorie
Mijn kwak-avontuur is dus lichtjes anders gelopen ... Hoezeer ik ook mijn best deed, ik kreeg gewoon geen bal geraakt ...
Gevolg: 3-2 verlies ...
Met die optie had ik natuurlijk geen rekening gehouden ... the story of my life. "What if"'s niet genoeg uitgevlooid ...
Maar niet getreurd, heb er tenminste een goed gevoel aan overgehouden.
En een zere rug ...
En stijve billen ...
En een waggelende eendenpas de afgelopen dagen ...
Ik ga ECHT terug meer aan sport doen. Ik beloof het ... misschien ... als ik tijd heb (lees: maak) ...
En dan te weten dat ik in mijn dromen altijd een topathleet ben ...
woensdag 7 maart 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dank u wel mijn beste. Squashen is nochtans zo erg niet als je het een paar keer doet. Allee, het squashen blijft vermoeiend maar de eendenpas went op den duur.
Een reactie posten