Het weekend komt eraan. Geen moment te vroeg!

Ook al was het een "korte" week, ook al was het paasverlof, van de algemeen verwachtte "rust" (alles is relatief) kwam er eigenlijk geen snars in huis. En wat ik nog vreemder vind, blijbaar komt dat gevoel ook bij vele anderen (1) of anderen (2) terug.

Maar goed, rust dus. De broodnodige zaliggevendheid van een algemene gemoedstoestand in rust in onontbeerlijk. Zelden is het menselijk lichaam in staat om onuitputtelijk het hoofd te bieden aan stressaanvallen, depressieve gedachtenstromen, en onzekerheidsgevoelens.

Wanneer overwin ik eindelijk de demonen?
Wanneer overstijg ik deze hitte van het hellevuur?
Wanneer maak ik eindelijk deel van het grote geheel?

Het weekend brengt raad ... zal ... moet ... hopelijk