'MAS' FUN

Je moet het maar kunnen: werken op ongeveer 4min stappen van het MAS, elke dag de verdeelde pracht van dit statige pronkstuk aanschouwen, zonder het te bezoeken.

Tot gisteren dus! Het was een kinderloze zondag (op bezoek bij de grootouders: fijn voor de kindjes, leuk voor de grootouders en toppie voor onszelf) en de dag nog eens ten volle geleefd! ’s Ochtends een ontbijtje geboekt, wat al snel uitmondde in een help-het-was-zo-lekker-en-leuk-dat-ik-wss-de-volgende-2-dagen-niet-meer-moet-eten gevoel. Quality time met de ega dus. Hoog tijd daarvoor!

Even langs huis passeren om onze trouwe viervoeter de kans te geven zijn mini-pootjes te strekken. En van deze gelegenheid zeer dankbaar gebruik gemaakt om languit in de sofa een siësta te doen ...

Maar bon, het plan was dus om het MAS te bezoeken, and so we did: auto in de parking van het werk (“I LOVE my job!!” - ... hmm), paraplu in aanslag en off we went.

Omdat de weergoden het duidelijk naar hun zin hadden en even niet dachten aan regen, gingen we direct naar het Panorama-dak. Toch wel indrukwekkend I must say. We gingen voor enkel de permanente collecties, en ik moet zeggen: nice nice nice! Om het met een ouwbollige spreuk van de eens-geroemde GB zakskes te zeggen: Ik keer tevreden terug! Serieus, elke collectie verdient wat meer van mijn onverdeelde aandacht, dus verdieping per verdieping zullen ze er in de toekomst toch moeten aan geloven. Vooraf denk ik altijd: “Bwaa, een museum, big deal”, maar een keer ik erin ronddwaal betrap ik mezelf toch vaak op oprechte interesse.

Dus, was het de moeite? Jazeker. Was het een leuke dag? Jazeker. Was dit alles voor herhaling vatbaar? ’t Zal wel zijn!